Bekeren

Bekeren is niet meer van deze tijd, maar best ook. Het heeft wel zijn stempel gedrukt op de voorbije eeuwen.
Zoals ongeveer alles heeft bekeren een innerlijke (esoterische) en uiterlijke (exoterische) kant.
Bekeren komt bijna uitsluitend voor bij maanreligies (1).

Esoterisch

Bekeren, we keren ons naar het Goddelijke. Waar kunnen we het Goddelijke vinden?

Jezus heeft gezegd:
... Maar het Rijk, het is het binnenste en het is het buitenste van u. Wanneer gij uzelf zult kennen dan zult gij gekend zijn en zult gij weten dat gijzelf de zonen van de levende Vader zijt. Maar indien gij uzelf niet kent, dan zijt gij in armoede en gijzelf zijt armoede.
Het evangelie van Thomas * , logion 3

Het Rijk is in ons, dit is de te volgen weg. Het is ook buiten ons, maar de weg om het te vinden is via de Christus in ons. Wanneer we het Rijk in ons vinden, dan vinden we het ook buiten ons.
Wat dan met bekeren?
Onder bekeren wordt meestal verstaan: zich afkeren van het ene en zich keren tot het andere.
Hier is niet het ene tegenover het andere, hier is meer sprake van de uiterlijke wereld te integreren in het ruime geheel van het innerlijke (2).

Exoterisch

Maanreligies zijn geworteld in het denken, hier staat het woord "of" centraal, je kiest voor het ene of voor het andere. Bekeren wil dan zeggen: je keert je om, je kiest voor het andere, en niet meer voor wat je voorheen koos.

Een voorbeeld: bij de grote kerstening van West-Europa (4de eeuw xx) werden de bekeerlingen aangezet om zich af te keren van hun Germaanse en Keltische wortels, want deze waren te nauw verbonden met de natuur, de uiterlijke natuur en de natuur in de mens zelf. De heidenen, de mensen van de heide (3), moesten dringend gecultiveerd worden; lees: de Keltische en de Gemaanse culturen zijn minderwaardige culturen. Waarom God minderwaardige culturen geschapen heeft is mij een raadsel.
Ook Afrika en Zuid-Amerika werd via kerstening ondersteboven gekeerd, dit via wat ik noem "de tandem kolonisatie-missionering" *.

Het probleem met bekeren ligt hem niet in het zich keren naar het Goddelijke, het ligt hem in de opvatting dat kiezen voor het ene impliceert kiezen tegen het andere, in plaats van te integreren. Dit voor en tegen, het ene of het andere, is het fundament van het denken, en het denken ligt dan weer aan de oorsprong van de maanreligies.
Er is weldeglijk een probeem met bekeren. Het is niet zomaar dat het niet meer in deze tijd thuishoort.

Bekeren
         Esoterisch
         Exoterisch